Sportjournaliste Steffy Merlevede praat met auteur en koersfananate Ann De Craemer en Patrick Cornillie over Vlaamse klassiekers als Gent-Wevelgem en de Ronde van Vlaanderen, over passie, desillusie en schoonheid.
Anke Verschueren dook in het archief van het Letterenhuis en leest fragmenten voor uit het werk van auteurs die ze er tegenkwam.
Letterenhuis · Velodroom #3: Ann De Craemer & Patrick Cornillie - Vlaamse klassiekers
Te gast
Ann De Craemer
Maar wat in de jonge jaren van de seingever nog niet mogelijk was, kon ik wel: ik zag de renners ook op televisie in actie. In mijn eerste wielerherinnering zit ik op de grond op het tapijt, met mijn rug tegen de bank. [...] Godzijdank was er geen mist toen ik op 5 april 1987 op het tapijt zat en Claude Criquielion op weg was om de Ronde van Vlaanderen te winnen. Criquielion is de eerste renner die een rol speelt in mijn herinneringen. Ik was betoverd door het woord 'kriek' in zijn naam, en vroeg mijn vader een paar keer wat kreljon betekende, want mijn eigen taal was de enige die betekenis had. Claud Criquielion had iets met krieken, die ik lekker vond bij de gele pudding, en dat was voldoende reden om te juichen toen hij over de meet reed nadat Jesper Skibby op de Koppenberg door de wedstrijdleiding van zijn fiets werd gereden.
Ann De Craemer, De seingever (2012)
Ann De Craemer (1981) is verslaafd aan taal én aan wielrennen. Ze debuteerde met het literair-journalistieke reisboek Duizend-en-één-dromen. Een reis langs de Trans-Iraanse Spoorlijn (2010). In 2011 volgde haar eerste roman, Vurige tong, over haar katholieke jeugd in het West-Vlaamse Tielt.
In de roman De Seingever (2012) staat het hoofdpersonage op zijn vrije dagen op kruispunten met een bordje te zwaaien wanneer de goden van de fiets zich een doortocht banen. Ver van de glamour, de champagne en de live-uitzendingen op tv toont de seingever hoe we de afgelopen decennia veranderd zijn. De roman is een soort geschiedenis van de koers in Vlaanderen, van 'de Leeuw van Vlaanderen' Cyrille Van Hauwaert tot de schrale helden van het veldrijden.
Samen met wielercommentator Michel Wuyts schreef De Craemer het Groot Vlaams Wielerwoordenboek (2018) waarin zeventig sappige Vlaamse wielerwoorden worden toegelicht.
De Craemer werkt momenteel aan haar vierde roman, over depressie, die in het najaar van 2020 zal verschijnen.
Patrick Cornillie
Zou Streuvels de prestaties van die coureur van naast de deur [Jef Planckaert] hebben gevolgd? [...] Ik weet het niet, maar zoals Streuvels de strijd van de kleine mens tegen de natuurelementen beschreef, zo beweren zeventigplussers dat Planckaert reed. Onstuimig en onbezonnen, precies zoals Briek Schotte in een schots en scheve stijl, lijdend als een landarbeider, wringend en wroetend, een type duwen-tot-ge-d'r-bij-neerstuikt, koersend als 'leven en dood in den ast' als het ware. Als het niet Schotte was die de oude Streuvels moet hebben aangesproken, misschien wel bewonderd, dan moet het wel Jef Planckaert zijn geweest.
Patrick Cornillie, De zeer schone uren van Stijn Streuvels, cyclotoerist (2018)
Patrick Cornillie (1961) is een bekroond dichter, journalist en auteur van talrijke fiets- en wielerboeken. Als fervente fietser komt hij zowat in alle uithoekjes van Vlaanderen.
Als journalist schreef hij voor ondere andere Krant van West-Vlaanderen, Cyclo Sprint Magazine, De Nieuwe Fietser en Grinta! Zijn (wieler)gedichten en verhalen verschenen in De Muur, Deus Ex Machina, Dietsche Warande & Belfort, Poëziekrant en Vlaanderen.
Eind 2016 verbleef Cornillie als writer in residence in het Lijsternest, het huis van Stijn Streuvels in Ingooigem. Het resulteerde in De zeer schone uren van Stijn Streuvels, cyclotoerist. In dit boek laat hij de passie van Streuvels voor de fiets én de wielersport spreken en belicht hij hoe auteurs in Vlaanderen en elders zich door de fiets lieten inspireren.
In zijn poëzie en proza spelen de fiets en de koers een belangrijke rol, met bundels als Het perfecte verzet (2006) en ?Koers! (2012), en boeken als De Zomer van '69. Hoe Merckx won van Armstrong (2009) en Vuile venten op een velo. Dagboek van een wieltjeszuiger (2010). Daarnaast stelde Cornillie een aantal bloemlezingen samen, zoals De 100 mooiste wielergedichten (2014). Zijn gedicht 'Ode aan de jonge flandriens' verscheen in 2017 op 40.000 flesjes Kwaremont-bier.
