Over vrouwen die op affiches staan afgebeeld om mannelijke kopers te lokken, maar die zelf gingen fietsen en korset en hoepelrok inruilden voor bloomers en broeken. Ze legt uit hoe de fiets een vrijheidsmachine werd voor vrouwen die zelf besloten om te gaan fietsen, tegen alle heersende normen en bezwaren in. Fietsende vrouwen waren vrije vrouwen, die zelf bepaalden waar ze naartoe wilden. En vrouwen gingen niet alleen fietsen, maar ook werken en studeren. Ook de eerste vrouwelijke wielrenners, spannende sprints en de populariteit van het vrouwenwielrennen komen aan bod in haar verhaal.
De keuze van Bieke Purnelle
1. Ontwerper onbekend, Hurtu / Diligeon & Cie / Tubes renforcés 'Rationneles', druk Charles Verneau, Parijs, 1896 2. Charles Tichon, Lu-Mi-Num, druk Kossuth & Cie, Parijs, ca. 1894 3. René Péan (1875-1955), Cycles Le Chevreuil, druk Chaix, Parijs, 1896 4. Pal (1855-1942), Fernand Clément & Cie, druk Paul Dupont, Parijs, 1895 5. Edouard Duyck (1856-1897) & Adolphe Crespin (1859-1944), Vélodrome d'Ostende, druk Gouweloos, Brussel, 1895
Over Bieke Purnelle
Bieke Purnelle is co-directeur van RoSa, het kenniscentrum voor gender, feminisme en gelijke kansen. Ze is schrijfster en werkt als freelance journaliste en columniste. En, ze heeft een grote passie voor de fiets en het wielrennen.
